Aktor teatralny i filmowy. Po debiucie występował w przedstawieniach amatorskich i przedstawieniach dla dzieci, a od 1927 roku także w filmach. W 1928 r. przystąpił jako ekstern do egzaminu aktorskiego ZASP, którego jednak nie zdał. Podjął wówczas przerwaną naukę w gimnazjum; nadal występował na scenie i w filmie. Po studiach aktorskich został zaangażowany do objazdowego Teatru dla Dzieci "Płomyka" i "Płomyczka". Do wybuchu wojny grał jeszcze w teatrach w Sosnowcu i Warszawie. Po wybuchu wojny zgłosił się ochotniczo do WP, ale nie został powołany do służby. W czasie wojny był więźniem obozów koncentracyjnych (Oranienburg i Dachau). Po zwolnieniu z obozów (1941) pracował w warszawskich barach, był współpracownikiem AK, uczestnikiem powstania warszawskiego, a po jego upadku był więziony w obozach jenieckich na terenie Rzeszy. Po uwolnieniu należał do stworzonego przez Kazimierza Krukowskiego zespołu estradowego, który występował w polskich obozach na terenie okupowanych Niemiec. Po powrocie w 1945 r. do kraju, występował w teatrach w Toruniu, Łodzi, po czym osiadł w Warszawie, gdzie pracował już do śmierci, kolejno w Teatrze Nowym (1947-49), Teatrze Narodowym (1949-54), Teatrze Współczesnym (1954-68) i Teatrze Polskim (1968-78).