Ο Βασίλης Αυλωνίτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Θησείο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1924 στην σκηνή του ίδιου Θεάτρου ύστερα από προτροπή του Θεατρικού επιχειρηματία Θόδωρου Σκούρα στην οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου "Το Κορίτσι Της Γειτονιάς". Το 1928, αφού συνεργάστηκε για τέσσερα χρόνια με διάφορους θιάσους σε οπερέτες και κωμωδίες, έγινε θιασάρχης και στράφηκε πια προς την επιθεώρηση. Το 1931 παρ' ολίγο να τον σκοτώσει σφαίρα από θερμόαιμο οπαδό των βενιζελικών, ο οποίος θίχτηκε από το νούμερο του στην επιθεώρηση. Σ' όλη του τη σταδιοδρομία υπηρέτησε με συνέπεια όλα τα είδη του θεάτρου και διακρίθηκε ιδιαίτερα στην μουσική κωμωδία και την επιθεώρηση. Το 1934 συμμετείχε σε επιθεωρήσεις του θεάτρου "Περοκέ". Την περίοδο του '40 σχημάτισε θίασο με τον Κυριάκο Μαυρέα και ερμήνευσε το στρατιώτη Πολυχρόνη Περονόσπορο στο ηθογραφικό χρονικό "Από Την Αλβανία Στο Ρίμινι". Τη δεκαετία του '50 ήταν βασικό στέλεχος των επιθεωρήσεων του "Θεάτρου Ακροπόλ" στο οποίο διατέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής (1956-1961). Η δεκαετία του '60 σημαδεύτηκε από την σπουδαία συνεργασία του με τους Νίκο Ρίζο & Γεωργία Βασιλειάδου (1962-1965). Ο τελευταίος του θίασος συγκροτήθηκε με τον Κώστα Χατζηχρήστο, το 1967-1968. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1929 στην ταινία του Αχιλλέα Μαδρά, "Μαρία Πενταγιώτισσα", ενώ ακολούθησαν δεκάδες άλλες, έως το 1970. Συνολικά πρωταγωνίστησε ή εμφανίστηκε σε μικρότερους ρόλους σε 75 ταινίες, παίζοντας με χαρακτηριστική άνεση σε κωμωδίες, κομεντί, φαρσοκωμωδίες, αισθηματικά και βουκολικά δράματα.